بزرگنمايي:

عصر کرد - پپتیدهای زیست فعال به عنوان پروتئین‌های هیدرولیزشده‌ای تعریف می‌شوند که پس از ورود و جذب در بدن، توانایی تحریک‌ فعالیت‌های مطلوب را دارند. محققان در پژوهشی بهینه‌یابی فرآیند تولید پروتئین هیدرولیز شده از ضایعات هسته پرتقال توسط آنزیم پپسین را بررسی کرده‌اند.
در این پژوهش که توسط سیده نرگس مظلومی، دکترای علوم و صنایع غذایی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، علیرضا صادقی ماهونک، استاد علوم و صنایع غذایی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، محمد قربانی، دانشیار علوم و صنایع غذایی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان و غلامرضا هوشمند استادیار گروه فارماکولوژی دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شده، آمده است:«فعالیت‌های بیولوژیکی ناشی از پپتیدهای زیست‌فعال، شامل فعالیت‌ ایمنی‌زایی، آنتی‌اکسیدانی، ضددیابتی، ضد فشارخون، ضدمیکروبی، ضد ترومبوتیک، چلاته‌کنندگی فلزات( نظیر آهن) و قدرت اتصال‌دهندگی به مواد معدنی هستند.»
در این مقاله درباره نحوه انجام پژوهش بیان شده است:« مواد اولیه تهیه شده این تحقیق ( هسته پرتقال)، از شرکت تعاونی کشاورزی باغداران مرکبات رامسر تهیه شد. تمام مواد شیمیایی به کار برده شده در این پژوهش از درجه آزمایشگاهی برخوردار بودند.»
محققان ابتدا آرد چربی‌گیری شده‌ی هسته پرتقال را آماده‌سازی و سپس کنسانتره پروتئینی هسته پرتقال جهت تولید پروتئین هیدرولیزشده را تولید کردند. آن‌ها پس از تهیه پروتئین هیدرولیز شده، فرآیند دستیابی به تیمار با بیشترین قدرت ضداکسیدانی را بهینه‌یابی کردند و در نهایت فعالیت آنتی‌اکسیدانی اندازه‌گیری شد.
نویسندگان این مقاله می‌گویند:« نتایج حاصل نشان داد که آنزیم پپسین منجر به هضم شدن باندهای پپتیدی از طریق شکستن پیوند میان اسیدهای آمینه آبگریز مانند لوسین و اسیدهای آمینه آروماتیک مانند فنیل آلانین، تریپتوفان و تیروزین با سایر اسیدهای آمینه می‌شود و اعتقاد بر این است که گروه فنیل در انتهای باقیمانده زنجیره پپتیدی دارای قابلیت مهار رادیکال و خاصیت ضداکسیدانی است.»
در این مقاله آمده است:« تحقیق حاضر نشان داد که از طریق بهینه کردن شرایط هیدرولیز امکان تولید پپتیدهای با قدرت آنتی‌اکسیدانی بالا و قابل استفاده در مواد غذایی وجود دارد و نیز ضایعات صنعت تولید آب میوه پرتقال به عنوان یک محصول در دسترس، به صورت یک منبع پروتئینی جدید جهت تولید پروتئین هیدرولیز شده مورد استفاده قرار می‌گیرد و با در نظر گرفتن فعالیت آنتی‌اکسیدانی بالقوه در هسته پرتقال می‌توان از آن به جای آنتی‌اکسیدان‌های سنتزی و سایر نگهدارنده‌های شیمیایی جهت به تاخیر انداختن اکسیداسیون استفاده کرد.»
محققان از این پژوهش نتیجه‌گیری کردند که پروتئین هیدرولیز شده حاصل از هسته پرتقال می‌تواند در فرمولاسیون مواد غذایی به عنوان افزودنی طبیعی با قابلیت آنتی‌اکسیدانی و نیز استفاده به عنوان دارو قابلیت کاربرد داشته باشد.
این پژوهش در اولین شماره‌ی پانزدهمین سال مجله علوم تغذیه و صنایع غذایی ایران که متعلق به انستیتو تحقیقات تغذیه‌ای و صنایع غذایی کشور است منتشر شده است.