بزرگنمايي:

عصر کرد - نقشه جغرافیای سیاسی در ایران به فاصله کمتر از چهارماه مانده تا انتخابات اسفندماه مجلس، به شدت در حال تغییر است و بد نیست کمی به مختصات جدیدش پرداخته شود
انتخابات مجلس 98
جبهه پایداری به رهبری جلیلی. این روز‌ها می‌گویند جلیلی قرار است از مشهد وارد انتخابات مجلس شود. آن هم در شرایطی که یک ماه پیش برادرش، وحید جلیلی به تندی یکی از ستون‌های رسانه‌ای محافظه کاران یعنی حسین محمدی را مورد همه قرار داد. در این شرایط هر چه در مورد ائتلاف پایداری با اصولگرایانی مثل باهنر می‌شنوید. چیزی شبیه یک شوخی است. کسانی که با حسین محمدی کنار نیامدند حتما با باهنر کنار نخواهند آمد و تلاش خواهند کرد تا با پررنگ کردن انگاره ناکارآمدی دولت روحانی و سوار شدن بر موج عدالتخواهی، تجربه مجلس نهم برای خود را تکرار کنند.
اوضاع قالیباف هم همین طور است. او بعد از انتخابات 96 به طور رسمی از اصولگرایان برید و به سمت ایده نواصولگرایی رفت و مدتی هم هست که فراخوان مجلس را ارائه کرده است تا به قول خودش جوانان را به سمت مجلس گسیل کند. در همین روز‌های اخیر هم شایعه شده که او قرار است از تهران کاندیدای مجلس شود تا شاید، در صورت انتخاب به عنوان نماینده با جلیلی یک رقابت جالب توجه برای ریاست مجلس داشته باشد.
علی لاریجانی کجای این طیف است؟ رادیکالیسم احمدی نژاد و طیف مقابل او در سال 88، باعث شد که نیرو‌های اصلاح طلب در سیاست ایران حرکت کنند و ائتلافی بسازند که در آن هم خاتمی بود و هم هاشمی و سید حسین خمینی و هم ناطق نوری و هم حسن روحانی و هم علی لاریجانی. شاید اعتدالیون احساس تنهایی کنند و ائتلافی نانوشته میان لاریجانی و روحانی و ناطق نوری که البته شانس چندانی برای آینده سیاسی در ایران ندارد به وجود بیایید.
از همین حالا خبر رسیده که اصولگرایان لیست قم خود را بدون لاریجانی بستند و از آن طرف روحانی هم با اعتدال و توسعه خود و بدون بدنه اجتماعی اصلاح طلبان همان حزب خشک و رسمی و بدون روحی خواهد بود که تا سال 92 بود. ناطق نوری که به نظر می‌آید دریگر شانسی ندارد و حتی چند هفته پیش که در یک هفته در انظار عمومی دیده شد موجی نیافرید.
در این سوی طیف، اصلاح طلبان نگاهی به حضور در انتخابات آن هم به هر قیمتی ندارند. اصلاح طلبان به این نتیجه رسیدند که قاطی شدن با روحانی و لاریجانی باعث شده که آن‌ها از نظر هویتی درچار اشکال شوند و بدنه اجتماعی‌شان ریزش پیدا کند.
از این روست که محتمل‌ترین سناریوی انتخابات آینده بیش از هر چیز جنگ قدرت اصولگرایان با اصولگرایان است و در این میان شاید عدالتخواهی کلید وازه‌ای است و افشاگری و نامه سرگشاد و افکار عمومی اصلی‌ترین ابراز برای پیروزی در انتخابات 98.
منبع: روزنامه جوان