بزرگنمايي:

عصر کرد - صادق زیباکلام؛ فعال سیاسی اصلاح‌ طلب؛ در یادداشتی به بررسی دلایل کاهش سرمایه اجتماعی روحانی پرداخت
زیباکلام: روحانی، استادِ از دست دادن هوادار است
این استاد دانشگاه در مطلبی نوشت:
آقای رئیس‌جمهور در دانشگاه تهران برای مراسم 16 آذر حضور پیدا نکرد و عدم حضور وی در حقیقت مساله‌ای بود که خلاف رویه‌های سال‌های گذشته رخ داد. به یاد می‌‌آوریم که همواره روسای جمهور از جمله خود آقای روحانی به مناسبت روز دانشجو در دانشگاه‌ تهران حضور پیدا می‌کردند، اما چرا رئیس‌جمهور به دانشگاه تهران نیامد؟
چون وی نیک می‌دانست که در حقیقت هیچ یک از جریانات دانشجویی با وی نه تنها همراه نیستند بلکه از طرف مشاورین به روحانی گفته شده بود تمامی اقشار دانشجویی از دانشجویان مستقل، چپ و طرفداران طیف اصلاح‌طلب گرفته تا دانشجویان محافظه‌کار و طرفدار اصولگراها و جبهه پایداری تماما در مخالفت با آقای روحانی مشترکند. جدااز دانشجویان،آقای روحانی می‌دانست که اساتید و کارکنان دانشگاه نیز جملگی مخالف اوهستند.
هرچند این فقط دانشگاهیان کشور نیستند که مخالف و منتقدان روحانی‌اند، بلکه طیف گسترده‌ای ازاصلاح‌طلبان مستقل و تندرو تا منتهی‌الیه اصولگرایان تندرو امروزه جملگی در صف منتقدان آقای روحانی قرار گرفته‌اند. این درست است که معمولا در دور دوم ریاست جمهوری‌ها و به‌خصوص در یکی دو سال آخر آن معمولا روسای جمهور دچار افت محبوبیت می‌شوند،اما در مورد آقای روحانی این پدیده واقعا پررنگ است و به خطا رفته‌ایم اگر عدم محبوبیت آقای روحانی را فقط در این ارتباط بدانیم.واقع مطلب این است که آقای روحانی استاد از دست دادن طرفدارانش است. او وضعیت را به‌گونه‌ای رساند که واقعا هیچ‌کس جرأت نمی‌کند کوچکترین ابراز همدردی با دولتش بنماید.
مشکلی که این وضعیت به‌وجود می‌آورد آن است که همه نگاه‌ها معطوف به آقای رئیس‌جمهور و دولتش شده است. به عبارت دیگر همه ناکامی‌ها، مشکلات، دشواری‌ها، سوءمدیریت‌ها، سوءسیاست‌هایی که در بخش‌های مختلف انجام گرفته و امروز شاهد حاصل آن هستیم که کشور را در این وضعیت قرار داده، همه به پای آقای روحانی نوشته شده است. به بیان دیگر سایر بخش‌های نظام می‌توانند نفسی به راحتی بکشند، لبخندی به روی لب بیاورند و خداوند عزت را شکر کنند که آقای روحانی را به آنها داده است.
چرا که روحانی به سیبلی تبدیل شده که تمام تلخی‌ها، دشواری‌ها و ناکامی‌ها متوجه اوست. معلوم نیست که اگر روزی روحانی نباشد سوءسیاست‌ها و تدابیری را که درست نبوده و حاصل آن را مشاهده می‌کنیم، به گردن چه کسی خواهد افتاد. چندی پیش در فضای مجازی از تعبیری که البته با عرض پوزش به‌کار بردم گِل‌گیر بود. همانطور که در اتومبیل تمام گل و لای در گل‌گیر جمع می‌شود و این باعث می‌گردد که آنها به سمت اتومبیل پرت نشوند، دولت نیز به چنین نقشی تبدیل شد.
لذا بسیاری از سوءسیاست‌هایی که چندان هم متوجه دولت نیست و کشور را به این صورت در آورده، متوجه آقای روحانی شده است. اما این نکته را فراموش نکنیم که آقای روحانی بخشی از معضلات امروز است و ‌ای‌کاش مسائل نظام فقط به سیاست‌های دولت روحانی مربوط می‌شد. چون اگر چنین می‌بود، دو سال دیگر که ایشان نیست باید مشکلات و مسائل نیز برطرف می‌شد. کاش اینگونه بود، اما متاسفانه و شوربختانه اینگونه نیست و در حقیقت فقط درصدی از مشکلات و مسائلی که کشور با آن مواجه شده متوجه آقای‌روحانی است. درصد بیشتر آن نیز متوجه سایر بخش‌هاست.
منبع: روزنامه آرمان