عصر کرد - ایسنا/کردستان در چند روز گذشته در فضای مجازی تصویری خون‌آلود و زخمی از پزشک متخصص بیهوشی در بیمارستان پیرانشهر آذربایجان غربی رسانه‌ای شد که توسط همراهان یک بیمار کرونایی مورد ضرب و شتم شدید قرار گرفت و دچار آسیب‌دیدگی‌های جدی شد.
به‌راستی‌که اتفاقاتی این‌چنینی تلخ، کام مدافعان سلامت را تلخ‌تر می‌کند و باوجود گسترش کرونا و افزایش مراجعه‌کنندگان به بیمارستان‌ها، خستگی این افراد بیشتر و انگیزه را برای درمان کاهش می‌دهد.
علیرضا قبادی، متخصص داخلی در استان کردستان در این خصوص به ایسنا گفت: از دیرباز طبیب و حکیم در کشور ما مورد حرمت و احترام برای عموم مردم بوده است اما متاسفانه در چند سال اخیر با عملکرد ضعیف دولت، قانون و رسانه ملی با از بین بردن حرمت پزشک، درآمد آنان را کمتر، نظارت و مالیاتشان را بیشتر کرده اند.
وی افزود: متاسفانه شرایطی را فراهم کردند که پزشک، پرستار و عموم مردم را به جان هم انداختند و این‌گونه شد که همراهان یک بیمار بتوانند به‌راحتی به پزشک توهین کنند و وی را مورد ضرب و شتم قرار دهند و این حاصل نتیجه بی‌احترامی به پزشکان بوده است.
این متخصص داخلی بیان کرد: شرایط کرونایی موجب شد که مردم بدانند در صورت ابتلا شدن به کرونا تنها بخش سلامت و کادر درمان می‌توانند درمانگر آن‌ها باشند که جان خود و عزیزانشان را از این ویروس منحوس نجات دهند.
وی عنوان می‌کند: پزشکان، پرستاران و کادر درمان به راستی‌که در این چند ماه اخیر با ترس ناقل بودن به ویروس کرونا و دوری از خانواده‌هایشان زندگی کرده‌اند و به‌طور مداوم می‌گویند که مردم پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنند که مبتلا به این ویروس نشوند اما متأسفانه تاکنون مردم کرونا را درک نکرده‌اند و هرروز بیشتر مبتلا شده و راهی بیمارستان‌ها می‌شوند و با اولین برخورد خستگی آمیز کادر درمان هم شروع به توهین و درآویختن با آن‌ها می‌کنند.
وی وضعیت اقتصادی جامعه، بیکاری، تحریم، نبود سواد کافی و بسیاری از عوامل دیگر را موثر بر کم تحملی مراجعین و درنتیجه توهین و ضرب و شتم کادر درمانی دانست و افزود: باید توجه کرد که اتفاقاتی از این دست، جنبه‌هایی از دو طرف دارد یعنی برخوردی از جانب کادر درمان و مردم که هر دو مقصر هستند و همچنین نیز پزشکان با توجه به پذیرش مسئولیت خود باید پاسخگوی نیازهای بیماران باشند.
این متخصص داخلی ذکر کرد: بیش از چهار ماه فشار کاری بر کادر درمان در این شرایط سخت کرونایی در بیمارستان‌ها و ترس ناقل بودن و سرایت آن، خستگی بیش‌ازحد و خارج از توان این افراد را باید درک کرد و قدردان آنان بود و مردم باید تلاش کنند که به این بیماری مبتلا نشوند چراکه فعلاً کرونا در کشور و استان ما وجود دارد و باید مردم توان و تحمل کادر درمان را نیز در نظر بگیرند چون واقعا این افراد در این شرایط آسیب‌دیده‌اند و این آسیب در آینده خطر ساز است.
قبادی افزود: مردم برای مراقبت از خود و دور بودن از کرونا باید از تجمعات دوری، استفاده از ماسک را الزامی و تا جای ممکن از رفتن به بیمارستان پرهیز کنند.
این متخصص داخلی، با اشاره به اینکه ماهیت ویروس‌ها باهم متفاوت است، افزود: ویروس کرونا سرایت بسیار بالای دارد و از سطوح انتقال پیدا می‌کند درحالی‌که سرایت آنفلوانزا به این شکل نیست.
قبادی خاطرنشان کرد: هیچ قدرتی در دنیا نمی‌توانست به‌اندازه کرونا انسان‌ها، خانواده‌ها، شهرها و اقتصاد را محدود کند و برای همه افراد محدودیت و مشکلاتی را به وجود بیاورد پس تا جای امکان باید این ویروس را جدی گرفت.
سیف الله رحمانی، دکترای روانشناسی تربیتی در استان ، معتقد است: یکی از ویژگی‌های آسیب‌های اجتماعی این است که در یک زمینه اتفاق می‌افتد و به سایر زمینه‌ها نفوذ پیدا می‌کند. در بطن شرایط امروز جامعه ما، یعنی بحران مقابله با ویروس کرونا، زمینه ساز آسیب‌های دیگر شده است. اما، در این میان بحران شرایط انسانی(مسائل فرهنگی، ارتباطات انسانی، جامعه‌پذیری و اخلاقی) بیشتر از سایر جنبه‌های آسیب‌زایی دیگر مشهود است.
وی افزود: درک دیگران، همدلی با مردم و مخصوصا کادر درمانی و مسئولین بهداشتی و مراقبتی از ضروری‌ترین بحث‌های آموزشی مستقیم و غیرمستقیم است و این سؤال مطرح می شود که توانسته‌ایم برای سلامت اجتماعی افراد جامعه و به‌منظور همبستگی اجتماعی و انسجام اجتماعی به همدیگر کمک کنیم؟ فرهنگ سرمایه‌داری نسخه امروزی زندگی ما بوده و خط مشی اساسی فرهنگ سرمایه‌داری داشتن است یعنی امروزه ما فقط به داشتن و رقابت فردی و مصرف‌گرایی افتخار می‌کنیم.
این مدرس دانشگاه می‌گوید: داشتن جسم سالم به‌عنوان یک کالا و امری فردی موردتوجه قرارگرفته است در حالی‌که زیست‌شناسی اجتماعی ژن فداکاری و نوع‌دوستی را به‌عنوان پدیده‌ای برجسته و وراثتی نگاه می‌کند، اما ما به دیگران فقط تا زمانی که برای سلامتی ما مفید هستند احترام می‌گذاریم.
رحمانی عنوان کرد: توجه به فرهنگ داشتن و میل به زندگی زیستی، ما را به کوشش برای جاودانه بودن وادار می‌کند، به همین دلیل برای فناناپذیر بودن دست به هرکاری می‌زنیم. با این اوصاف ممکن است از اخلاق حرفه‌ای صحبت کنیم؟ کانت اخلاق را به‌عنوان تخصص و مسئولیت پذیری تعریف می‌کند. تعهد به حفظ رابطه مناسب با بیماران، تعهد به توزیع عادلانه منابع محدود، تعهد به مسئولیت حرفه‌ای از اصول اساسی حرفه پزشکی است. اما متأسفانه، پزشک امروزی بیش از هر چیز بیانگر روح سرمایه‌داری و کالایی نگاه کردن به انسان‌هاست.
وی گفت: با نگاهی اجمالی به مطب‌های پزشکان و بیمارستان‌ها علیل بودن روابط پزشک - بیمار به واضح دیده می‌شود و پزشکان بیمار را از منظره پول نگاه می‌کنند، چرا که پزشکی امروزی برآمده از حس دلسوزی، علاقه و توانایی در روابط اجتماعی و اشتیاق به هم‌نشینی و دیالوگ با بیمار نیست، بلکه پزشکی امروز پیامد تستهای کنکور، مافیای موسسات آموزشی و ترویج درآمدزایی است. به همین دلیل است که واژه‌هایی مانند زیرمیزی، بیمارستان خصوصی و درمان تلفنی بیش‌ازپیش در حال افزایش است.
این مدرس دانشگاه، می‌گوید: به‌دفعات متعدد از روزنامه‌ها و اخبار از برخورد نامناسب پزشکان و پرسنل بیمارستان‌ها با مراجعین و بیماران شنیده‌شده است، چراکه در جامعه‌ای که تست های کنکور شخصیت و لیاقت افراد را مشخص کرده پزشکان هم در این حد رشد می‌کنند.
رحمانی خاطرنشان کرد: دنیای پزشکی امروزی بیشتر به فن و تکنولوژی شبیه است که در آن پزشک مانند استادکاری، مشغول ترمیم کالاست و درمان منجر به روابط عاطفی و انسانی نمی‌شود.
وی در پایان سخنان خود یادآور شد: تعلیم و تربیت مکتب وجودی معتقدند که هیچ‌چیز برای ما خوب نمی‌تواند باشد مگر آنکه برای همگان خوب باشد و آدمی با انتخاب راه خود راه همه آدمیان را تعیین می‌کند.
پیشنهاد می‌شود برای برپایی روح انسانی و نوع‌دوستی در اجتماع به دنبال ارتقای همنوایی با دیگران و درک همدیگر باشیم.
انتهای پیام