چاپ

عصر کرد - نی را در هر زمانی می توان مظلوم ترین ساز خواند، نی همانند آدمی است که توانایی صحبت ندارد و شما باید آن را به سختی به صدا در بیاورید به همین خاطر استقبال از ساز نی کم است و نی و نی نوازان به زیرخاکی تبدیل می شوند. به گزارش ایسنا منطقه کردستان، علی نی یا نی هفت بند از سازهای بدون زبانه و بادی ایرانی است، ساز نی قابل کوک نبوده و نوازنده در همنوازی‌ها و تکنوازی‌ها از انواع مختلف نی استفاده می‌کند .
نی از سازهای محلی است و در اکثر نقاط ایران وجود دارد.وسعت صدای نی دو اکتاو و نیم و در انواع آن با کوک‌های متفاوت، فاقد یک تا دو نت است.
احسان فریدونی شاعر، نی نواز و موزیسین پر افتخار بیجاری در یکی از سردترین روزهای زمستان سال 1350 در بیجار، بام ایران چشم به جهان گشود.
وی همزمان با شروع دوران راهنمایی و آغاز انقلاب به کارهای فرهنگی روی آورد و در اکثر زمینه های تئاتر، سرود، فیلم سازی و... فعالیت داشت که بعدها فعالیت خود را در زمینه شعر و موسیقی ادامه می دهد.
علی احسان فریدونی شاعر، نی نواز و موزیسین پر افتخار بیجاری در گفت و گو با ایسنا می گوید: موسیقی و شعر را از سال 1360 آغاز کرده ام و چون آن زمان سرود نیاز به موسیقی داشت زودتر وارد عرصه شدم اما در زمینه شعر چون به پختگی کامل نرسیده بودم قدم ها را کند برداشتم تا دیرتر دیده شوم .
وی می افزاید: از سال 1380 به بعد در انجمن هایی که فعالیت داشتم ترانه سازی را برای شُعرای استان و شهرستان می نوشتم، در سال 1392 اولین کتابم در قالب غزل به نام "گاهی به سرم می زند آدم بشوم" و در سال 1394 یک مجموعه شعر به نام "سلام ای ماه مادرزاد" به چاپ رسیده است که بسیاری از این اشعار به آهنگ تبدیل شده اند.
این شاعر و موزیسین بیجاری ادامه می دهد، موسیقی را از سال 68 به صورت اختصاصی متمرکز بر روی ساز نی آغاز کرده ام و در این مدت تا کنون بیش از یک هزار برنامه در جای جای کشور در قالب کنسرت و برنامه های فرهنگی اجرا کرده ام .
وی تشریح می کند: برگزیده دومین جشنواره کشوری فجر، برگزیده سومین جشنواره استانی فجر، کسب رتبه اول چهار دوره پیاپی شعر منطقه ای وحدت، برگزیده چهار دوره پیاپی شعر دفاع مقدس، برگزیده جشنواره شعر آخرین منجی، دبیر بیش از 10 جشنواره شعر دفاع مقدس در سطح منطقه ای، دبیر 8 دوره جشنواره شعر انتظار، شاعر برگزیده و دبیر جشنواره بین المللی شعر کوردی رضوی، داوری بیش از 30 جشنواره کشوری و منطقه ای از مقام هایی است که کسب کرده ام .
احسان فریدونی ساز پیانو را زیر نظر استاد زلیخاپور، سنتور را زیر نظر استاد رضایی و رحمت الله عفیفی، ساز نی زیر نظر استاد جمشید عندلیبی و عبدالنقی افشارنیا یاد گرفته است و اولین و بهترین استادش در حوزه شعر اخویش "علی اصغر فریدونی" و استاد "محمد علی بهمنی" بوده اند .
این شاعر بیجاری معتقد است، در گذشته سخت کوشی وجود داشت ولی امکانات حال حاضر نبود و می افزاید: برای یادگیری گوشه ای از دستگاه های موسیقی راهی شهرهای مرکز کشور می شدم اما اکنون اینگونه نیست به راحتی با سرعت بالا آموزش های لازم را می توان دید اما به نظر من سخت کوشی و حوصله گذشته در بخش های هنری و ادبی جایگاه خود را از دست داده است.
وی در رابطه با تاثیر زادگاهش بر موفقیتش می گوید: در یک کلام هرآنچه موفقیت دارم مدیون بیجار و کردستان است، اگر بیجار نبود علی احسانی فریدونی نیز نبود، امروزه هرچند فعالیت هنری ام را در سطح کشور ادامه می دهم اما تا زمانی زنده ام در بیجار می مانم و بیجار تنها جایی است که می توانم زندگی کنم چرا که این میزان صداقت، آرامش و صمیمیت بین آدم ها را تنها در بیجار می توان دید.
فریدونی در پاسخ به این سوال که شعر تا چه حد در بیجار پیشرفت کرده است، می افزاید: شعر و شاعر مانند یک رودخانه کوچک است و باید خود را از این مسیر به شاعران کشور نزدیک کرد و نباید در یک محل باقی ماند بسیاری از جوانان شاعر بیجاری بسیار خوب در حال فعالیت هستند اما خود را با جریان دریای شعر کشور متصل نمی کنند .
این شاعر و موزیسین بیجاری، به جوانان توصیه کرد: موسیقی را به صورت آکادمیک زیر نظر اساتید آغاز کنند، امروزه امکانات وجود دارد جوانان فعالیت را با تلاش و زحمت کشیدن ادامه دهند، هیچ گاه دچار غرور نشوند، خود را استاد نخوانند و همواره در پی یادگیری باشند .
وی در خصوصو جایگاه نی در موسیقی ایرانی معتقد است، نی را در هر زمانی می توان مظلوم ترین ساز خواند، نی همانند آدمی است که توانایی صحبت ندارد و شما باید آن را به سختی به صدا در بیاورید به همین خاطر استقبال از ساز نی کم است و نی و نی نوازان به زیرخاکی تبدیل می شوند، اگر 10 بار دیگر هم به عقب برگردم ساز نی را انتخاب می کنم چرا که نی ساز دل آدم است و روز به روز نیازم به ساز نی بیشتر می شود.
انتهای پیام