بزرگنمايي:

عصر کرد - سال‌هاست سیستم تعامل سازمان‌ها با رسانه‌ در ایران از یک مدل سنتی پیروی می‌کند؛ «منبع خبر را مدیریت کنید تا از گزند نقد در امان بمانید». نتیجه این سیستم چیزی جز فساد، فشار بر خبرنگاران، انفعال مدیریت اخبار و تقویت نقدناپذیری مدیران سازمانی نبوده است.

1- در سال‌هایی که به عنوان یک خبرنگار فعالیت می‌کردم، همیشه در بین همکاران رسانه‌ای این بحث مطرح می‌شد که حتی اگر رسانه‌ها تمام تلاش خود را در راستای وظایف‌شان انجام دهند اما تا بدنه مدیریتی در سازمان‌ها، نهادها، ارگان‌ها نسبت به رسانه تغییر رویکرد انجام ندهند، نمی‌توان به دنبال اثرگذاری در جامعه بود. چیزی که همه این سال‌ها به آن نیاز داشتیم وجود یک نگاه غیرمنفعلانه به حوزه‌ها در بین خبرنگاران و یک پارادایم شیفت در حوزه مدیریت روابط عمومی و اطلاع‌رسانی در بین بدنه مدیریتی کشور بود.
2- اتفاقی که در این دوره مدیریت شهری به‌ویژه یک سال گذشته در حوزه اطلاع‌رسانی رخ داد، چیزی از جنس همین نگاه بود؛ یک پارادایم شیفت از مدل سنتی و عملکردی به حوزه‌های مدرن اطلاع‌رسانی و از سویی ارتباط تعاملی سازنده با رسانه‌ها. ما در شهرداری تهران با عبور از مدل «تطمیع و تحسین» به مدل «تبیین و تعامل» رسیده‌ایم. مدلی که در آن حرمت قلم و شأن رسانه حفظ می‌شود. نکته دیگر اینکه پارادایم شیفت در حوزه اطلاع‌رسانی و ارتباط با مردم نیز در کنار روش تعاملی که با رسانه‌ها برقرار شده ما را بدون واسطه در جریان آنچه که در شهر می‌گذرد، قرار می‌دهد. اما ما چه کردیم؟
3- در اولین گام ما سعی کردیم خبر درست بدهیم و درست خبر بدهیم. شهرداری تهران با راه‌اندازی و فعال‌کردن چند رسانه در درون خودش در انتشار اخبار درست پیشقدم شد تا پیش از هر شایعه خودش منبعی برای اطلاع‌رسانی شهری باشد. نکته دیگر اینکه تا حد ممکن از روش‌های سنتی تعامل با رسانه‌ها که گاهی اوقات خودش ضد تبلیغ می‌شد، فاصله گرفت. در این مسیر صدای هیچ منتقدی بسته نشد و سعی شد با کمک‌گرفتن از ابزار شبکه‌های اجتماعی ارتباطی مستقیم با مخاطب گرفته شود و به جای تکذیب خبر، پیگیری اخبار و تولید خبر درست در دستور کار قرار گرفت.
4- گام دوم در این مسیر، پذیرش و درک ابزارها و روش‌های اطلاع‌رسانی نوین است. راه‌اندازی شبکه شهر در راستای این گام بود. حرکت از سمت متن به سمت مولتی‌مدیا تصمیم مهمی بود که باید دیر یا زود گرفته و به این سمت حرکت می‌شد. شبکه شهر امروز به عنوان بازوی اطلاع‌رسانی شهرداری تهران با بهره‌گیری نیروهای متخصص در حوزه‌های مولتی‌مدیا و اطلاع‌رسانی مکتوب مسیری نو در بحث مدیریت رسانه‌ای شهرداری تهران است. راه‌اندازی استودیو صدا و تصویر شبکه شهر با امکان پخش زنده برنامه‌ها، راه‌اندازی سایت خبری شبکه شهر با تغییر نگاه به خبررسانی مکتوب و استفاده از ابزار شبکه‌های اجتماعی و پذیرش این اصل که شبکه‌های اجتماعی می‌توانند مولد باشند تا مصرف‌کننده ازجمله سیاست‌هایی است که در یک سال گذشته توجه ویژه به آن شده است. از سویی با برقراری ارتباط بدون واسطه بین مردم و مسئولان از طریق ابزار مولتی‌مدیا نگاه واقع‌بینانه‌ای از رخدادها در دل شهر به مسئولان شهری ارایه شد. برنامه «سلام آقای شهردار» و «پیگرد» با همین سیاست از سوی همکارانم در مجموعه شبکه شهر تولید شد که با استقبال خوبی از سوی مردم و مسئولان روبه‌رو شد.
5- شهرداری تهران رسانه‌ها و شهروندان تهرانی را مطالبه‌گر می‌خواهد. شهر بدون مطالبه و رسانه بدون مطالبه‌گری مدیریت شهری را تضعیف می‌کند. ما می‌خواهیم مردم و رسانه‌ها مطالبات‌شان را از مدیریت شهری بیان کنند. در بسیاری از موارد این مسأله اتفاق افتاده که این مطالبه عمومی باعث به ثمر نشستن یک اتفاق خوب در حوزه شهر تهران شده است. در بسیاری از موارد هم بسیاری از تخریب‌ها به وسیله رسانه و مردم پاسخ داده شده و این همان تعاملی است که ما به آن می‌بالیم. در این مسیر ما سعی کردیم با ارایه تولیدات مولتی‌مدیا به مردم «حق بر شهر» را یادآور شویم و خوشحالیم که امروز درگاه‌های ارتباطی شبکه شهر هم به عنوان ابزاری برای شنیدن مطالبات عمومی و شهری مردم مورد استقبال قرار گرفته است.
6- وقتی از پارادایم شیفت در حوزه اطلاع‌رسانی حرف می‌زنیم فقط ذکر مثال‌هایی که گفته شد مد نظر نیست. در این دوره سعی شد نگاه مدیران به رسانه‌ها نیز تقویت شود و باعث خوشحالی است که بگویم امروز مدیران شهری جزء پاسخگوترین مدیران این کشور هستند. همان طور که در حوزه سیاستگذاری شهری تهران با یک پارادایم شیفت روبه‏رو شد و شهر برای حضور بیشتر شهروندانش در جامعه مهیا شد، در حوزه اطلاع‌رسانی نیز رسانه‌های شهری قدرت مانور بیشتری بر روی مسائل شهری پیدا کردند. برای ما هیچ خط قرمزی در بحث مدیریت شهری وجود ندارد و با همه توان خود برای داشتن شهری بهتر و عاری از خشونت شهری و فساد گام برمی‌داریم و در این مسیر هیچ راهی بهتر از پناه‌بردن به شفافیت و تغییر ریل فعالیت رسانه‌ای نیست.